Ýnsan, doðumla baþlayýp ölümle noktalanan bu dünya hayatýný en güzel þekilde deðerlendirmek durumundadýr.
Ýnsan, dünya denilen bu sýnavý baþarmak için kendisine rehber olarak gönderilen Kur'an-ý Kerim'i okumak, anlamak ve onu yaþamak zorundadýr.
Bizi en deðerli bir varlýk olarak yaratan Yüce Allah'a karþý kulluk borcumuzu ödemek, hayatýmýzý en güzel davranýþlarla anlamlandýrmakla mümkündür.
Ne var ki insan, her zaman, her yerde güzel davranýþlar ortaya koyamaz. Yanlýþ eðitimden kaynaklanan yanlýþ davranýþlar sergiler, hatalar yapabilir. Beþerdir, þaþabilir. Doðru ve saðlýklý düþünemeyebilir, yanýlabilir. Önemli olan; yapýlan yanlýþlýkta ýsrar etmemektir. Yanlýþ davranýþlar nedeniyle insanlardan özür, yaratýcýdan af dilemektir. Tövbe edip, piþman olup, bir daha ayný yanlýþý yapmamaya söz vermektir, çalýþmaktýr.
Çevremizdeki insanlarýn da zaman zaman yanlýþ davranýþlar ortaya koyduklarý bir gerçek... Bu davranýþlar isteyerek yapýlmadýðý sürece hoþgörüyle karþýlanýr. Ama bile bile yanlýþta, çirkinlikte ve kötülükte ýsrar etmek, insan için yüzkarasý bir davranýþtýr.
Atalarýmýz, yaþadýðýmýz hayatta mutlu olabilmemiz için pek çok güzel ilkeler ortaya koymuþtur. Atasözlerimiz bu anlamda bizim için yolumuzu aydýnlatan ýþýklardýr.
Evet, atalarýmýzýn dediði gibi hatasýz kul olmaz.
Elbette hata yapabiliriz. Çevremizdekilerin hatalarýyla karþýlaþabiliriz. Bu hatalarý, düzeltilmesi gereken davranýþlar olarak görmek, her gün daha güzele, iyiye ve doðruya yürümek görevimiz.
Hatalarý olduðundan çok daha büyüterek onlar takýlmak, bizi baþarýsýz ve mutsuz kýlar. Bir dostumuzun, akrabamýzýn, oðlumuzun, kýzýmýzýn iradesi dýþýnda gerçekleþen hatasýný zaman zaman olduðundan çok büyütürüz. Bir hata dostluðumuzu, mümin kardeþliðimizi, komþuluðumuzu, aile mutluluðumuzu dahi sarsabilir. Onu yok edebilir. Bir yanlýþ, yüzlerce güzel davranýþýn önüne geçebilir. Bu konuda ölçüyü kaçýrmamak gerekir elbet.
Yüce Allah edilen tövbeleri kabul eder. Bir yanlýþ davranýþ, belki de bize yanlýþ gelen bir davranýþa tahammül edememek, özrü kabul etmemek, hoþgörüsüzlükle sevgi köprülerini yýkmak doðru bir davranýþ mýdýr?
Bir dostumuzun beðendiðimiz veya beðenmediðimiz huy ve davranýþlarýný göz önüne getirelim. Pek çok güzel huya, davranýþa raðmen bir yanlýþ, bir eksik hareketi nasýl da büyütürüz. Atalarýmýzýn dediði gibi vur deyince öldürürüz.
Dikensiz gül olur mu? Elbette olmaz.
Ya hatasýz kul?
Hoþgörü, bir çirkin davranýþý güzel görmek deðildir elbette. Bundan böyle güzel davranýþlar ortaya koymanýn yolunu açmaktýr hoþgörü.
Bir diken nedeniyle gülü kýrmak deðil, bir gülün hatýrýna dikenleri güle benzetebilmenin çabasýdýr hoþgörü.
Hepimiz mutlu olmak istiyoruz. Baþarýlý olmaya çalýþýyoruz.
Yolumuza çýkan dikenleri temizlemek zorundayýz. Dikenler arasýndaki gülü ortaya çýkarmalýyýz.
Yüreklerimizde lekeler halinde iz býrakan hatalarý, günahlarý, güzelliðe, sevaba dönüþtürmek ELÝMÝZDE.
.........Alýntý..........