*´¯`·.¸.·´¯`·.((( RAVDA.net ))).·´¯`·.¸ | SeVGiYe aÇILaN KaPI - ÖLÜMÜNÜN 1228. YIL DÖNÜMÜNDE İBRAHİM BİN EDHEM HAZRETLERİNİ GELİN RAHMETLE ANALIM..

	Anasayfa Yap
	Favoriye Ekle
	İrtibat

Üye Girişi

Üye Ol

Home

F o r u m

E-Kart

Tavsiye Et

Sitede Arama


» Kapsamlı Arama

Google`de Ara

Tavsiye Linkler

Kuran Kursu Mezunları

Önemli Linkler

Statü / İstatistik

En Son Üyemiz:
Didem_

53683 Toplam Üyemiz var.

Online Üyeler:

Online: 1322 Misafir
Admin | Moderator | Vip | Üye

Giriş Vaktiniz: Salı, 13. Mayıs 2025 - 20:17

Browseriniz:

IP Adresiniz: Hostname:

Toplam Forum: 69 *** Toplam Konu: 30100 *** Toplam Mesaj: 148193

Beni hatırla

Forum Anasayfa » D İ N / İ S L A M » DİĞER DİNİ KONULAR » ÖLÜMÜNÜN 1228. YIL DÖNÜMÜNDE İBRAHİM BİN EDHEM HAZRETLERİNİ GELİN RAHMETLE ANALIM..

önceki konu diğer konu

10 okunmamış mesaj mevcut (Acik)

Sayfa (1): (1)

Gönderen

Mesaj

	y.k.

		ÖLÜMÜNÜN 1228. YIL DÖNÜMÜNDE İBRAHİM BİN EDHEM HAZRETLERİNİ GELİN RAHMETLE ANALIM..

104 Mesaj -

ÝBRÂHÝM BÝN EDHEM

Tâbiînin meþhûr âlimlerinden ve evliyânýn büyüklerinden. 714 (H.96) te Belh þehrinde doðup, 19 ÞUBAT 779 (H.162)da Þam'da vefât etti. Ýsmi, Ýbrâhim bin Edhem bin Mansûr, künyesi Ebû Ýshâk'týr. Nesebi hazret-i Ömer'e dayanýr. Fudayl bin Ýyâd, Ýmrân bin Mûsâ bin Zeyd Râi ve Þeyh Mansûr Selâmi'nin sohbetinde bulunup, VeyselKarânî hazretlerinin rûhâniyetinden istifâde etmiþtir.

Baðdât, Þâm veHicaz'da meþhûr oldu.Üç kýtanýn âlimlerinin çoðundan ilim öðrendi. Ýmâm-ý A'zam hazretlerinin sohbetleriyle olgunlaþtý. Dinde fakih ve müctehid oldu. Rumlarla yapýlan cihadlara katýldý. Arap lisânýný çok fasîh konuþurdu.

Yahyâ bin Saîd el-Ensârî, Saîd bin Mezbân, Mukatil bin Süleymân ve Süfyân-ý Sevrî'den, Sevrî de kendisinden hadîs-i þerîf rivâyetinde bulunmuþtur. Evzâî, Þakîk-i Belhî, Ýbrâhim bin Beþar, kendisinden hadîs-i þerîf rivâyetinde bulunmuþlardýr. Nesâî, Dâre Kutnî, Ýmâm-ý Buhârî onun sika, güvenilir bir râvi olduðunu bildirmiþlerdir. Buhârî "Edeb", Tirmizî "Tahâret" kýsmýnda kendisinden rivâyette bulunmuþlardýr.

Babasý Edhem, Belh þehri pâdiþâhýydý. KendisiÞehzâde olup, tahtta oturur, avlanmayý severdi.Her türlü imkâna sâhip, her istediðini yer, her istediðini giyer, her emri hemen yapýlýrdý.Bir yola çýktýðý zaman, kýrk altýn kalkanlý asker önünden, kýrk altýn gürzlü asker arkasýndan yürürdü. O bütün bunlarý terk etmiþ ve Allahü teâlâya gönül vermiþtir.Mübârek sözleri ve kerâmetleri dilden dile dolaþmýþ, muhabbeti hep gönüllerde yaþamýþtýr. Dünyâ sultânlarý unutulmuþ, fakat O unutulmamýþtýr.

Tâcýný, tahtýný býrakýp evliyâdan olmasý þöyle olmuþtur:

Bir gece yarýsýydý. Ýbrahim bin Ethem, tahtýnýn üzerinde uyuyakalmýþ olarak yatmaktaydý. Birden sarayýnýn damýnda müthiþ bir gürültü ve patýrtý çýktý. Yüksek sesle baðýrýþýp çaðrýþmalar, gittikçe çoðaldý ve en nihâyet sultâný uyandýrdý.
Sultân Ýbrahim bin Ethem, hýzla yerinden doðrularak dama doðru haykýrdý:
"- Kim var orada? Gecenin bu saatinde damda ne yapýyorsunuz?"
Derinden bir cevap geldi:
"- Kaybolan devemizi arýyoruz sultaným!"
Ýbrahim bin Ethem hiddetle seslendi:
"- Damda deve aranýr mý bre ahmaklar?!."
Bu seferki cevap çok mânidar ve irþâd niteliðindeydi:
"- Ey Ýbrahim bin Ethem! Sen damda deve aranmayacaðýný biliyorsun da, sýrtýndaki ipekli elbiseler, baþýndaki tâc, elindeki kýrbaç ve oturduðun tahtla Hakk'ý arayýp bulamayacaðýný bilmiyor musun?!."

Bu hâdise, Ýbrahim bin Ethem'in ruhunda uzun zamandýr baþlamýþ bulunan manevî med-cezirleri sýklaþtýrdý. Onu kararsýz ve þaþkýn bir halde býraktý. Fakat sultan, yine de eski hayâtýndan tamamen kopamadý.

Ancak Ýbrahim bin Ethem'in mûtâd olan avcýlýk tiryakiliðinde karþýlaþtýðý ikinci manevî iþaret ve îkâzdýr ki, onu hakîkî bir Hakk yolcusu eyledi. Bu av macerasý þu þekilde vuku bulmuþtur:

Ýbrahim bin Ethem Hazretleri, birgün ava çýkmýþtý. Bir ceylanýn arkasýndan koþtu. O kadar ki, askerlerinden tamamen uzaklaþtý. Atý kan-ter içinde kalmýþtý. Fakat Ýbrahim bin Ethem, ceylaný avlamakta kararlý olduðu için bu koþturmacadan vazgeçmedi. Tam ceylaný köþeye sýkýþtýrmýþtý ki, o narin ve güzel hayvan hâl lisanýyla:

"- Ey Ýbrahim! Sen bunun için yaratýlmadýn. Allah, seni, beni avlaman için mi yoktan var etti? Hem beni avlasan ne kazanacaksýn? Bir cana kýymaktan baþka ne elde edeceksin?" dedi.

Ýbrahim bin Ethem, bu sözleri duyunca, yüreðine öyle bir kor düþtü ki, o anda kendisini atýndan yere attý. Sahralara doðru koþmaya baþladý. Bir müddet sonra etrafýna baktýðýnda kocaman sahrada bir çobandan baþkasýný göremedi. Hemen yanýna gidip yalvardý:

"- Ne olursun, þu üzerimdeki mücevherleri, padiþahlýk elbiselerimi, silâhlarýmý ve atýmý benden al da senin giydiðin abayý bana ver! Kimseye de bir þey söyleme!" dedi.

Çobanýn þaþkýn bakýþlarý arasýnda abayý giydi ve gözden kayboldu. Çoban onun arkasýndan: "Pâdiþâhýmýz delirmiþ olmalý!" diyordu. Oysa Ýbrahim bin Ethem, delirmemiþ, bilakis aklý baþýna gelmiþti. O ceylan avýna çýkmýþ, ancak Allah Teâlâ, onu bir ceylan ile avlamýþtý.

Baþka bir rivâyette: Bir gün sarayda umûmi bir ziyâfet verildi. Devlet adamlarý yerlerini almýþ, hizmetçiler beklerken, gayet heybetli bir zat çýkageldi. Ne askerlerden ne hizmetçilerden hiçbir kimse ona, sen kimsin, burada ne iþin var? deme cesaretini bulamadý. Bu heybetli zâta Ýbrâhim Edhem sordu:

"Ne istiyorsun?" O zât, "Bu handa konaklamak istiyorum." dedi.

Ýbrâhim Edhem; "Burasý han deðil, benim sarayýmdýr." diye cevap verdi.

O zât, "O halde bu saray bundan evvel kimindi?" diye sorunca,

Ýbrâhim Edhem; "Pederimindi!" dedi.
Gelen zât; "Ondan evvel kimindi?" diye tekrar sordu.
Ýbrâhim Ethem; "Filân zâtýn!" dedi.

O zât; "Ondan evvel kimindi?" diye sorduðunda,

Ýbrâhim Edhem; "Filân oðlu filânýn!" cevâbýna,

o zâtýn; "Bunlara ne oldu?" suâline de Ýbrâhim Edhem; "Öldüler!" cevâbýný verdi.

Gelen heybetli kimse; "Bu nasýl senin sarayýn ki, biri gelmeden biri gitmede?" diyerek geldiði gibi geri çýktý.

Ýbâhim Edhem o zâtýn peþine düþtü ve sordu; "Sen kimsin?" O zât da, "Ben Hýzýrým." dedi.

Bundan sonra Ýbrâhim Edhem hazretlerinin derdi çoðaldý.Kalbindeki Allah aþký fazlalaþtý

Gönderen: 18.02.2007 - 23:28

	y.k.

		Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.” (Tirmizi)

104 Mesaj -

Allah-u Zülcelal bir ayet-i kerimede þöyle buyurmuþtur : “Mü’minler ancak kardeþtirler.” (Hucurat; 10)

Hz. Peygamber (S.A.V) bir hadis-i þerifte þöyle buyurmuþtur : “Nefsimi kudret elinde tutan Allah’a yemin ederim ki, siz iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiþ olmazsýnýz.” (Tirmizi)

Ýbrahim bin Ethem bildiðiniz gibi, malýný mülkünü býrakýp fakirlik içinde yaþadý. Bir gün o fakir haliyle, bir camiye gitti. Namazýný kýldýktan sonra, müezzin camiyi kapatmak için onu dýþarýya çýkarmak istedi. O: "Benim kimsem yok, ben garibim, yabancýyým, bu gece burada kalayým." dediyse de müezzin: "Hayýr, yabancýlar camiyi soyuyorlar, hýrsýzlýk yapýyorlar, ben kimseyi içeride býrakmam." dedi. Ýbrahim bin Ethem: "Ben nereye gideyim, tanýdýðým kimse yok, hava soðuk, bu gece burada kalayým." diye yalvardý. Müezzin onca yalvarmaya kulak asmayarak, kabul etmedi ve onu eliyle çekip, yüzüstü sürükleyerek dýþarý çýkardý.

Ýbrahim bin Ethem kapýnýn önüne konulunca, ilerde ateþi yanan bir fýrýn gördü. Fýrýnýn kapýsýna gelerek oraya girmek istedi ve fýrýnýn ateþini yakan kimseye selam verdi. Fýrýncý selamýný almadý, yalnýz eliyle 'otur' diye iþaret etti. Ýbrahim bin Ethem oturdu, fakat adamýn haline hayret etti. Çünkü adam bir saða, bir sola bakýyordu. Ýbrahim bin Ethem, bu adam beni öldürecek mi, ne yapacak acaba, selamýmý da almadý, diye düþünmeye baþladý.

Adam iþini bitirdikten sonra: "Ve Aleyküm Selam" dedi.

Ýbrahim bin Ethem ona: "Ya mübarek! Niçin selamýmý verdiðim zaman almadýn?" diye sordu.

Adam: "Ben burada ücretle çalýþýyorum, iþimle meþguldüm. Bunun için, iþimi bitireyim de sonra selama cevap vereyim diye düþündüm." dedi.

Ýbrahim bin Edhem: "Peki, o saða-sola bakmak neydi?" diye sorunca adam: "Ben bir saða bakýyorum, bir sola bakýyorum, bilmiyorum ki Azrail canýmý hangi taraftan gelip alacak! Bu þekilde her an ölümü bekliyorum." dedi. Ve devamla: "Ben Allah için Ýbrahim bin Ethem'i öyle seviyorum, ona öylesine aþýðým ki: "Ya Rabbi! Onu bir görsem de öyle canýmý alsan, diye dua ediyorum." dedi.

Bunun üzerine, Ýbrahim bin Ethem: "Eyvah! Allah beni senin yanýna nasýl getirdi biliyor musun? Yüzüstü sürünerek senin yanýna geldim, Allah senin duaný nasýl kabul etmez! Öyle kabul etti ki, yüzüstü sürünerek geldim. Sana müjdeler olsun, ben Ýbrahim'im!" dedi. Ve birbirleriyle candan kucaklaþtýlar.
O sýrada adam dua etmeye baþladý: "Ya Rabbi! Benim isteðim yerine geldi, emanetini al!" dedi ve hemen oracýkta Ýbrahim bin Ethem'in kucaðýna yýðýlýverdi.

Ýþte bakýnýz, onlar Allah için birbirlerini böyle seviyorlardý. Oysa, dünya için birbirini sevmenin faydalý bir neticesi yoktur. Ýnsanlar birbirlerini dünya için sevdikleri zaman, birinin dünyalýðý almadýðýnda, sevgi ve muhabbetleri de sona eriyor. Ama Allah için olan muhabbet ise kýyamete kadar devam ediyor, hatta haþir meydanýnda, ahirette de devam ediyor.

Kim bir mü’min kardeþine sevgi gözüyle bakarsa, mutlaka kalpte o kimseye karþý bir sevgi oluþur.

Nitekim bir adam Ýbrahim bin Ethem’e arkadaþ olmuþtu. Yanýndan ayrýlacaðý zaman:
“Ey Ýbrahim! Bende bir kusur gördüysen, beni uyar.” dedi.

Ýbrahim bin Ethem: “Sende ne bir ayýp, ne de bir kusur görmedim çünkü sana sevgi gözü ile baktým. Onun için sende gördüðüm herþey hoþuma gitti.” diye cevap verdi.

Gönderen: 18.02.2007 - 23:42

	y.k.

		CENNET UCUZ DEĞİL

104 Mesaj -

Allah'u Zülcelal imandan sonra amel-i salih yapmayý emretmiþtir. Ýbrahim bin Ethem (Kuddise Sýrruh) bir gün hamama gitti. Parasý yoktu. Oysa hepiniz biliyorsunuz ki Ýbrahim bin Ethem çok zengindi ve padiþahtý. Fakat bunlarýn hepsini býrakýp derviþ olmuþtu.

Tabii parasý olmayýnca onu hamama sokmadýlar. O zaman kendi kendine:

“Bu cehennem gibi yere param olmadýðý için beni sokmadýlar. Hal böyle iken o cenneti âlânýn nimetlerini ameli salih yapmadan bedava olarak istemek ne kadar yanlýþtýr."dedi. Hakikaten de doðrudur. Onun içindir ki, Allah'u Zülcelal'de imandan sonra ameli salih yapmayý emretmiþtir.

Gönderen: 18.02.2007 - 23:43

	y.k.

		Şükretmek borcumuz

104 Mesaj -

Ýbrahim bin Ethem Hazretleri hükümdarlýðýný, tacýný ve tüm varlýðýný terk ederek kulluk tacýný giyip Horasan’dan ayrýlýnca, Belh’e Þakik Belhî’nin eþiðine kemale ermeye gitti. Þakik Belhî sordu:
‘Ülkenin fakirlerini ne halde býraktýn?’
Ýbrahim bin Ethem:
‘Olduðu zaman þükrederler, olmadýðý zaman sabrederler; dilencilik etmezler.’ dedi.
Þakik Belhi dedi ki:
‘Bizim Belh’in köpekleri de böyle yaparlar.’
Ýbrahim bin Ethem:
‘Sizin fakirleriniz nasýl yaparlar?’ diye sordu.
Þakik Belhi:
‘Bizim fakirlerimiz olmadýðýnda þükrederler, olduðunda daha muhtaçlara verirler.’ dedi.
Ýbrahim bin Ethem:
‘Doðru söylüyorsun. Böyle olmalý.’ dedi ve Þakik’in baþýndan öptü.

Gönderen: 18.02.2007 - 23:45

	y.k.

		NASÎHATLERİN ÖZÜ

104 Mesaj -

Kendisinden bir zât nasîhat istediðinde buyurdu ki:

Altý þeyi kabûl edip yaparsan, hiçbir iþin sana zarar vermez. Dünyâda ve âhirette rahat edersin. O altý þey þunlardýr:

1. Günah yapacaðýn zaman Allahü teâlânýn sana verdiði rýzký yeme.

2. O'na âsî olmak istersen, O'nun mülkünden çýk. Mülkünde olup da ona isyân etmek uygun olur mu?

3. O'na isyân etmek istersen, gördüðü yerde günah yapma. Görmediði yerde yap. O'nun mülkünde olup, verdiði rýzký yiyip, gördüðü yerde günah yapmak uygun deðildir.

4. Can alýcý melek, rûhunu almaya geldiði zaman tövbe edinceye kadar izin iste. O meleði kovamazsýn. Þimdi kudretin var, güç kuvvetin yerinde iken tövbe et. Tövbe edilecek zaman bu zamandýr. Zîrâ ölüm çok âni gelir.

5. Mezarda Münker ve Nekir ismindeki iki melek, suâl için geldiklerinde, onlarý kov seni imtihân etmesinler. Soran kimse; "Buna imkân yoktur." dedi. Ýbrâhim Edhem buyurdu ki; "Öyle ise þimdiden onlara cevap hazýrla."

6. Kýyâmet günü Allahü teâlâ; "Günâhý olanlar Cehennem'e gitsin." diye emir edince ben gitmem de. Soran kimse dedi ki: "Bu sözümü dinlemezler." Nasîhatlarý dinleyen kimse tövbe etti ve ölünceye kadar tövbesinden vazgeçmedi.

Gönderen: 18.02.2007 - 23:46

	y.k.

		HELÂL KAZANÇ UĞRUNDA KATLANILAN ZORLUKLAR

104 Mesaj -

Ýmam Evzât hazretleri, bir günm Ýbrahim bin Ethem (k.s.) ile karþýlaþmýþtý. Ýbrahim bin Ethem hazretleri, bir miktar odunu yüklenmiþ omuzunda taþýyordu. Ýmam Evzâi hazretleri, onu bu halde görünce;
— Ey Ýbrahim, bu yaptýðýn nedir? Dostlarýn senin Ýhtiyacýný temin ederler. Sen bu iþlerle ne diye meþgul oluyorsun? dedi Ýbrahim bin Ethem hazretleri;
— Ey Ebû Amr! Böyle söyleme Ben, "Helal kazanç uðrunda zorluklara katlanan kimseye cennet vâcip olur" diye duyduðum için, kendi nafakamý, kendim temine çalýþýyorum karþýlýðýný verdi

HELAL LOKMA

Ýbrâhim bin Edhem hazretleri helal lokma yemeye çok dikkat eder ve herkese tavsiye buyururlardý. Bir gün kendisine falanca yerde bir genç var. Gece gündüz ibâdet ediyor, kendinden geçiyor, dediler. Gencin yanýna gidip üç gün misâfir kaldý. Dikkat etti, söylediklerinden daha çok þeyler gördü. Kendinin soðuk, hâlsiz, habersiz, gencin ise, böyle uykusuz ve gayretli hâline þaþýrýp kaldý. Genci, þeytan aldatmýþ mýdýr, yoksa hâlis ve doðru mudur anlamak istiyordu. Yediðine dikkat etti. Lokmasý helâldan deðildi. "Allahü ekber, bu hâlleri hep þeytandandýr." deyip, genci evine dâvet etti. Kendi lokmalarýndan bir tane yedirince, gencin hâli deðiþip, o aþký, o arzusu, o gayreti kalmadý. Genç, Ýbrâhim'e sorup; "Bana ne yaptýn?" deyince; "Lokmalarýn helâlden deðildi. Yemek yerken, þeytan da midene giriyordu. O hâller, þeytandan oluyordu. Helâl yiyince þeytan giremedi. Asýl, doðru hâlin meydana çýktý." dedi.

Gönderen: 18.02.2007 - 23:48

	y.k.

		KULLUK BÖYLE OLUR

104 Mesaj -

Ýbrahim bin Ethem hazretleri, tasavvuf yoluna ilk girdiði sýralarda kendine bir köle satýn almýþtý. Köleye, "Senin ismin nedir, nasýl çaðýrayým" diye sordu Köle, "Ne söylersen, nasýl çaðýrýrsan ismim odur" dedi. Ve aralarýndaki konuþma þöyle devam etti;
— Sen ne yersin?
—Ne yedirirsen onu yerim. — Ne giyersin?
- Ne giydirirsen onu giyerim.
— Ne iþ yaparsýn?
— Ne iþ emredersen, onu yaparým.
— Peki, senin hiçbir isteðin, arzun yok mu?
~ Köle, sahibinin istediðini ve emrettiðini yapar, Onun sahibi varken, kendi arzusu isteði olmaz. Bu sözler üzerine Ýbrahim bin Ethem hazretleri;
— Ey Ýbrâhim! Sen ömründe, Rabbin için, hiç böyle kulluk yaptýn mý? diyerek aðlamaya baþladý Kölesinden, Allah'a nasýl hakiki kul olunacaðý dersini almýþtý. Bu duygular içinde, mâneviyat yolunda
hýzla ilerlemeye baþladý...

Gönderen: 18.02.2007 - 23:50

	y.k.

		"Eğer öğrendiğinle âmel etmiyorsan ne diye bilmediğini öğrenmek istiyorsun?"

104 Mesaj -

ÝBRAHÝM BÝN EDHEM HAZRETLERÝ Yürüken Yolda bir taþ gördü. Üzerinde "Çevir ve altýný oku!" yazýlýydý. Çevirdi; "Eðer öðrendiðinle âmel etmiyorsan ne diye bilmediðini öðrenmek istiyorsun?" yazýsýný okudu ve; "Yâ Rabbî! Seni tanýyan hakkýyla tanýyamamýþtýr. Þimdi seni bilmeyen bir kimsenin hâli nasýl olur." dedi ve aðladý

Gönderen: 18.02.2007 - 23:52

	akinzen

1256 Mesaj -

Allah razý olsun eklemelerin için....

Çok çok teþekkürler.....

Adýný aldýðým bu mübarek insanýn þefaatini rabbim üzerimizden eksik etmesin,

Sevgi ve þevkatleri hep üzerimizde olsun...

Selametle kal kardeþim....

Dualardasýn...

Gönderen: 19.02.2007 - 00:34

	hanzade3

975 Mesaj -

(aro) Çok güzel eklemeler.. Okurken bile tadýna doyum olmuyor bu güzel insanlarýn hayatýný..

Ýbrahim Edhem Hazretleri... Dillere destan olmuþ Belh þehrinin hükümdarý. Ýlâhî aþkla tutuþunca sarayý terk etti.
Niyazî Mýsrî Hazretleri, bunu kaleme alarak:

Ýbrahim Edhem'i derviþ eden aþkýndýr
Derdine düþenin tacý târ u mâr olur

diye aþkýn gücünü dile getirir.

"Aþk, saltanattan terk ettirir. Her þeyin sýnýrý vardýr ama aþk sýnýr dinlemez. Zincirler koparýr."

Ýnsanýn sinesine Allah sevgisi düþtüyse artýk onun bütün hücreleri o sevgiyle tutuþur. Tacý, tahtý görmez. Saltanatý terk eder.

"Sevgi, büyükten küçüðedir. Büyük önce sever; kul da o sevgiyle Allah'a yönelir."

Ýbrahim Edhem Hazretleri, sarayý terk edince oðlu ve vezir-i vüzerâ peþine düþtüler. Onu, bir ýrmak kenarýnda dalgýn ve mest halde gördüler. Dediler ki:

-Hünkârým! Saray sizi bekliyor. Biz, sizi götürmeye geldik.

Ýbrahim Edhem Hazretleri baþýný çevirdi:

-
Beni hangi saraya davet ediyorsunuz, taþtan kerpiçten yapýlan saraya mý? Ben, þimdi gönül sarayýna sultan oldum. O saray sizin olsun,
dedi ve dönüp bakmadý bile.

"Allah, murat ettiði zaman birçok sebepler halk eder ve kulunu irþat eder. Kul ister padiþah, ister sýradan bir insan olsun, fark etmez. Kulun kendisinde istidâd-ý ezelî varsa Allah, verdiðini geri almaz. O, ortaya çýkar."

Rabbim þefaatlerine layýk eylesin Ýnþaallah..

Selam ve Dua ile.. KULTANESÝ..

Gönderen: 19.02.2007 - 02:06

Pozisyon - İmzalar göster

Sayfa (1): (1)

önceki konu diğer konu

Lütfen Seçiniz:

Şu an Yok üye ve 1322 Misafir online. En son üyemiz: Didem_
16977 üye ile 13.07.2024 - 12:50 tarihinde en fazla ziyaretçi online oldu.

[Admin | Moderator | Kıdemli Üye | Üye]

Doğum gününüzü tebrik eder, sıhhat ve afiyet dolu ömür dileriz:
Suayb (47), cuneytarkin82 (50), emira (41), ibrahim13 (51), geylani2 (43), ilknur1977 (48), mhmtyel (44), Müslüman kiz (31), hitoprak (52), solmayan-gül (40), pancoloji (40), gül_güzeli (40), güle güle (38), Sueda (39), suvari (42), teacherone (46), kudüs (49), sensinnn (39), Isik Hafize (40), masumca (52), muradmurad (46), burku (37), hatice.d (48), ismail arabaci (38), ariiff (44), nur44_55 (43), deepsilver (37), _SON_NEFES_ (33), onur5844 (53), sailor2005 (68), canfeza (38), saltanat (46), saltiks (51), van65 (), Taha1 (39)

Son 24 saatin aktif konuları - Top Üyeler

Copyright © ((( RAVDA.net ))) * İrtibat * RAVDA Reklam Servisi * Tüm hakları saklıdır, izinsiz alıntı yapılamaz.
Sitemizde yayınlanan imzalı yazıların içeriğinden yazarları, forum ve yorumlardan ekleyen şahıslar sorumlu olup, kesinlikle sitemiz sorumlu değildir.

Sayfa 0.63284 saniyede açıldı

Reklamlardan
RAVDA sitesi
hiçbir şekilde
sorumlu değildir.