Günümüz, aktif cahili toplumu; Ýslâm aydýnlýðýndan mahrum, bünyesi þirkle dolu, fesadýn her yeri kapladýðý, fuhuþ, zina, sýnýrsýz arzular, kin, önüne geçilemez mal ve servet hýrsý, benlik, nefret, içki ve alabildiðine insaný ürküten insanlýk dýþý hayatýn tüm unsurlarýna sahiptir. Bütün bunlara, tahrif edilmiþ dinleri, dinleþtirilen mezhepleri, baðnaz sofizmin mistik duygularý da eklendiðinde, ortaya çýkan manzara tam anlamýyla kaostur. Böylece toplumlarýn, kitlelerin aptallaþtýrýldýðý, kendi elinin neticelerine karþý çýkan, reddettiklerini alkýþlayan ucûbe bir millet görüyoruz…

Demokrasi. Þuursuz kalabalýklarýn yönetimi. Bu kuru kalabalýðýn, her türlü köleliði kendisine reva gördüðü sistem. Egemenliðin cehalete teslimi. Efendiler tarafýndan ayaklara vurulan prangalarý, kendi elleriyle kafalarýna vuranlarýn sistemi… “Buyurun sýrtýmýza binin! Sizi taþýyalým efendim!” diyenlerin düzeni…Demokrasi, arzulanan hak ve adaleti tesis edebilmekten uzak, kadýn, müzik gibi araçlarla insanlarýn þehevi dürtülerini tatmin edip putlaþtýran ve putlarýný da (çareyi tüketmeyip) hoþnut edenlerin yönetimi… Bir avuç kendini seçtirmiþ imtiyazlýlarýn ve despotlarýn çiftliði… Þuursuz çoðunluðun destek ve iþtirakiyle rasyonelleþtirdiði, koyun sürülerine bile reva görülemeyecek sistem…

Günümüz cahiliyyesinde, þunlar Allah için, þunlar da ortaklarý olan putlar için diye taksimat ta yok. Çünkü, artýk pagan toplumlarýn bile duyduklarý o kaygýya sahip deðiller. Sadece, mistik duygularý tatmin için Allah’a ayrýlan bazý zaman ve mallar var. Zamanýn en aktifi, en verimli çaðý, malýn en güzeli, en göz alýcýsý olan dünyalýklar, kendilerine, heva ve heveslerine, hoþnut etmek için çýrpýndýklarý putlarýna ayrýlýrken, atýl kalýnan vakitler, üretken olunmayan saatler, dünyalýklardan alýkoymayan zamanlar, göz yummadan alýcýsý olunmayan mallar, firavun sofralarýndan arta kalanlar ve daha nice angaryalar ise, Allah’a býrakýlýyor. Bunlarýn içinden de iþe yarar görülenler, dünyalýklara aktarýlýrken, nefis için ayrýlan dünyalýklardan ise, Allah için sarf etmekten, mal, can, nefes tüketmekten bahsedilemez. Rabb Teâlanýn, “… Ne kötü hüküm veriyorlar” (En’âm 136) buyurduðu “Ortaklarý için ayrýlan (ki günümüzde kendi nefsini merkeze koyan insanýn kendini putlaþtýrmasýdýr.) Allah’a ulaþmýyor, fakat Allah için ayrýlan ortaklarýna ulaþýyor!”

Lût (a.s)’ýn kavminin, kadýnlarý býrakýp erkeklere yaklaþmasý, þimdi Avrupa’da “She and She” ve “He and He” gösterileriyle savunulmakta ve toplumun her kesiminde yaygýnlaþmaktadýr. Hatta þimdilerde batý toplumunun büyük bir kesiminde normal bir hal olarak karþýlanmaktadýr. Yaptýklarý iðrençliklere “Lûtilik” veya “Dayzen” isimlerini vermiyorlar, ancak bu iðrençlikleri yeni isimler ve tanýmlamalarla daha yaygýn bir halde iþlemekteler.

“Eðer Allah, yaptýklarý yüzünden insanlarý (hemen) cezalandýrsaydý, yeryüzünde hiçbir canlý yaratýk býrakmazdý. Fakat Allah, onlarý belirtilmiþ bir süreye kadar erteliyor. Vakitleri gelince (gerekeni yapar). Kuþkusuz Allah, kullarýný görmektedir.” (Fatýr 45) diye bildirmektedir.